4 Οκτωβρίου Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων (Απίθανα Νηπιάκια - τμήματα 4ο & 6ο )

4 Οκτωβρίου Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων - Οι περιπέτειες του ΞΟΥΤ από τα Απίθανα Νηπιάκια του 4ου και 6ου τμήματος του Νηπιαγωγείου μας

Τι είναι αυτό που θα έκανε τον ΞΟΥΤ ευτυχισμένο; Δίνω το δικό μου όνομα στον ΞΟΥΤ.

Ο Ξουτ ήταν ένα μικρό σκυλάκι που από πολύ μικρό αποχωρίστηκε τη μανούλα του και βρέθηκε σε ένα σπίτι χωρίς καν να γνωρίζει το όνομά του. Μόλις όμως μεγάλωσε το έδιωξαν και βρέθηκε στο δρόμο. Οι άνθρωποι στο δρόμο του φώναζαν «Ξουτ» και τον κλωτσούσαν και το γλυκό σκυλάκι νόμισε ότι αυτό ήταν το όνομά του. Η περιπέτειά του μεγάλη. Πέρασε από πολλά σπίτια όλοι όμως του φέρονταν άσχημα και τον έδιωχναν. Μετά από πολύ καιρό και καθώς στεκόταν στο δρόμο βλέπει κάποιον άνθρωπο που κρατούσε ένα ξυλάκι και προσπαθούσε να περάσει το δρόμο μα δεν μπορούσε γιατί δεν έβλεπε. Ο Ξουτ τον τράβηξε από την μπλούζα και τον βοήθησε να περάσει απέναντι. Σε λίγο ένιωσε ένα απαλό χάδι στο κεφαλάκι του και από εκείνη την ημέρα έγιναν οι καλύτεροι φίλοι, έζησαν μαζί και δε χώρισαν ποτέ.

Τοποθετήσαμε με τη σειρά τις κάρτες με τις περιπέτειες του ΞΟΥΤ

Φτιάξαμε μια εύκολη κατασκευή του ΞΟΥΤ με χαρτοδιπλωτική

Σε κάθε δρόμο, σε κάθε γωνιά της γης, μπορεί κι εσείς να συναντήσετε έναν Ξουτ. Θα τον αναγνωρίσετε από το αδύναμο σώμα του, από τις φοβισμένες κινήσεις του και από το ζεστό βλέμμα του...

Ακούσαμε και τραγουδήσαμε το τραγουδάκι σε ποίηση του Ιωάννη Πολέμη: "Ποτέ δε θα πειράξω τα ζώα τα καημένα"

Ποτέ δε θα πειράξω

τα ζώα τα καημένα·

μην τάχα σαν εμένα,

κι εκείνα δεν πονούν;

Θα τα χαϊδεύω πάντα,

προστάτης τους θα γίνω.

Ποτέ δεν θα τ’ αφήνω

στους δρόμους να πεινούν.

Aν δεν μιλούν κι εκείνα

κι ο λόγος αν τους λείπει,

μήπως δεν νιώθουν λύπη,

δεν νιώθουν και χαρά;

Μήπως καρδιά δεν έχουν,

στα στήθη τους κρυμμένη,

που τη χαρά προσμένει

κι αγάπη λαχταρά;

Ποίηση : Ιωάννης Πολέμης