1ο 6/θ Νηπιαγωγείο Γιαννιτσών "Δήμητρα Μίγγα-Κασάπη"

Η αμυγδαλιά δεν κάνει μόνο έναν από τους ωραιότερους καρπούς, αλλά νωρίτερα γεμίζει με τα ομορφότερα άνθη. Τα περίφημα λευκά ή ροζ άνθη αμυγδαλιάς... Υπάρχει ένας υπέροχος μύθος της αμυγδαλιάς από την αρχαιότητα που εξηγεί γιατί η αγάπη νικά πάντα τον θάνατο. Οι μύθοι άλλωστε ήταν συνυφασμένοι με τη ζωή των αρχαίων Ελλήνων, και αποτελούσαν προσπάθεια διερεύνησης και εξήγησης των φυσικών φαινομένων. Έτσι συνέβη και με την πρώιμη ανθοφορία της αμυγδαλιάς. Θέλοντας να εξηγήσουν το φαινόμενο έπλεξαν έναν μύθο με ήρωες τον Δημοφώντα και την Φυλλίς. Αυτοί οι δύο νέοι λοιπόν αγαπήθηκαν πολύ και ζούσαν ευτυχισμένοι έως ότου ο Δημοφώντας νοστάλγησε τους δικούς του και θέλησε να ταξιδέψει στην Αθήνα για να τους δει. Η Φυλλίς καθόλου δεν δυσανασχέτησε με την απόφαση του γιατί πίστευε ότι αν την αγαπούσε πραγματικά θα ξαναγυρνούσε σύντομα κοντά της . Ο καιρός όμως περνούσε και ο Δημοφώντας αργούσε να επιστρέψει. Η ερωτευμένη Φυλλίς έμεινε μόνη να περιμένει τον εκλεκτό της για χρόνια ώσπου μαρ

  «Και στης ζωής τους πιο βαρείς χειμώνες αλκυονίδες μέρες καρτερούν». Αυτό το ωραίο δίστιχο είχε γράψει ο ποιητής Γεώργιος Δροσίνης, θέλοντας να τονίσει ότι και μέσα στις πιο δύσκολες εποχές που περνάει κανείς, μπορεί να ελπίζει ότι θα έλθουν καλύτερες ημέρες. Αλκυονίδες ημέρες ονομάζονται οι ημέρες εκείνες του χειμώνα, κατά τις οποίες επικρατεί ωραίος καιρός με ηλιοφάνεια. Η ονομασία αυτή είναι αρχαία ελληνική και προέρχεται από τον Αριστοτέλη. Συνήθως οι ημέρες αυτές, τοποθετούνται στο χρονικό διάστημα από την 15 Δεκεμβρίου έως και την 15 Φεβρουαρίου Μετεωρολογικά, το φαινόμενο εξηγείται με την εξίσωση των βαρομετρικών πιέσεων μεταξύ της Νοτίου και Βορείου Ευρώπης, ενώ μυθολογικά υπάρχουν πολύ όμορφες ιστορίες για το φαινόμενο αυτό. Οι Αλκυονίδες ημέρες έχουν πάρει την ονομασία τους από το ψαροπούλι Αλκυόνα, που κλωσάει τα αυγά του εκείνες τις ημέρες. Αν και αποδημητικό πουλί δεν φεύγει, αλλά έρχεται το φθινόπωρο και φεύγει αρχές Μαρτίου. Γεννά τα αυγά του στις σχισμές