Ο Ψεματούρης Απρίλης καλωσόρισε. Τμήμα 5, τμήμα Ένταξης και 4ο Ολοήμερο τμήμα. ( Μαργαρίτες και Μαργαριτάκια)

Πρωταπριλιά σήμερα και καλό μήνα σε όλους! 

Την μέρα αυτή είναι έθιμο να λέμε αθώα ψέματα ο ένας στον άλλον . 

 Το έθιμο αυτό ξεκίνησε από την Ευρώπη και αν και υπάρχουν πολλές εκδοχές για το ξεκίνημα αυτού του εθίμου , δύο είναι οι επικρατέστερες. Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες ψαράδες που την 1η Απριλίου ξεκινούσε η εποχή του ψαρέματος .

Όσο καλοί ψαράδες και να ήταν όμως το πιάσιμο των ψαριών ήταν δύσκολη υπόθεση κι έτσι έλεγαν ψέματα σχετικά με το πόσα ψάρια έπιαναν.

Σύμφωνα με την δεύτερη εκδοχή το έθιμο ξεκίνησε από την Γαλλία το 1564. Ως εκείνη την χρονιά γιόρταζαν την Πρωτοχρονιά την 1η Απριλίου. 

Την χρονιά του Κάρολου του 9ου αυτό άλλαξε και η Πρωτοχρονιά καθιερώθηκε να γιορτάζεται την 1η Ιανουαρίου. 

 Κάποιοι Γάλλοι ήταν αρνητικοί σε αυτή την απόφαση και συνέχισαν να γιορτάζουν την Πρωτοχρονιά την 1η Απριλίου. 

 Οι υπόλοιποι που είχαν δεχτεί την αλλαγή της ημερομηνίας για να τους κοροϊδέψουν τους πήγαιναν δώρα την 1η Απριλίου. 

Το πείραγμα αυτό με τα χρόνια έγινε έθιμο. 

 Όπως και να ΄χει όμως , όποια κι αν είναι η σωστή εκδοχή της προέλευσης του εθίμου, τα Μαργαριτάκια σήμερα ανταλλάσσουμε αθώα ψέματα και διαβάζουμε το παραμύθι της Γιολάντας Τσορώνη Γεωργιάδη με τίτλο Ο Ψεματούρης. 

Ο Ψεματούρης είναι ο μήνας Απρίλης που τα αδέλφια του τον ζηλεύουν και θέλουν να πάρουν αυτοί την Πρωταπριλιά . 

 Έτσι κάνουν διαγωνισμό ποιος θα πει το πιο καλό ψέμα. 

 Αυτός που θα είναι ο νικητής θα πάρει την Πρωταπριλιά από τον αδελφό του τον Απρίλη.

 Ο Απρίλης αφού τους ακούει όλους αποφασίζει να υπογράψει το συμβόλαιο έτσι ώστε να δώσει το έθιμο της Πρωταπριλιάς , όμως κάνεις δεν σκέφτηκε ότι τα συμβόλαια τα είχε υπογράψει ακριβώς εκείνη την μέρα κι έτσι η υπογραφή του δεν είχε ισχύ και γι αυτό η Πρωταπριλιά παρέμεινε στον Απρίλη. Φτιάχνουμε κι εμείς τα δικά μας στέμματα και για μια μόνο μέρα παίρνουμε τον τίτλο των βασιλιάδων του ψέματος. 

Διπλώνουμε στα χέρια μας χαρτί από ρολό και το βάφουμε με κόκκινη μπογιά για να ξεγελάσουμε τους γονείς μας την ώρα της αποχώρησης . 

 Στο πίσω μέρος του στέμματος , δεν ξεχνάμε να υπενθυμίσουμε σε όλους ότι είναι πρωταπριλιά. 

Πέρα όμως από το αθώο ψέμα του εθίμου αυτής της μέρας αναρωτιόμαστε αν είναι σωστό να λέμε γενικά ψέματα και τι κακό κάνουν τόσο στους άλλους όσο και σε εμάς. 

 Για να το καταλάβουμε, παίρνουμε μία κόκκινη κορδέλα και κάθε φορά που ένα παιδί λέει ένα ψέμα το τυλίγουμε με αυτή την κορδέλα. 

 Όσο περισσότερα ψέματα τόσο περισσότερο το παιδί παγιδεύεται μέσα στην κορδέλα και νιώθει ανήμπορος να κινηθεί . 

 Έτσι γίνεται και στην πραγματικότητα , όσο περισσότερα ψέματα λέμε τόσο περισσότερο μπλεκόμαστε μέσα μας και δεν νιώθουμε ελεύθεροι. 

 Τέλος το παιδί που ήταν παγιδευμένο μέσα στην κορδέλα αρχίζει να λέει αλήθειες , να παραδέχεται τα ψέματα του. 

Κάθε φορά που αποκαλύπτει την αλήθεια η κόκκινη κορδέλα ξετυλίγεται από πάνω του ώσπου στο τέλος απελευθερώνεται. 

 Εσείς , μόνο για σήμερα, τι ψεματάκι θα πείτε στους φίλους σας και στην οικογένειά σας;