Όλες οι δραστηριότητες για τους κανόνες της τάξης μας στα πλαίσια των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων

"Με τους "κανόνες" στο σχολειό μαθαίνω καλύτερα να ζω"

Η μικρή Χαρούλα, η μασκότ της τάξης μας, καθημερινά έρχεται στην παρέα μας και μας φέρνει κάτι νέο...

αυτή τη φορά μας έφερε το παραμύθι: «Το ξωτικό της γκρίνιας» και μέσα από αυτό καταφέραμε να οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι: «Για να έχουμε μια πολύ όμορφη συμβίωση οφείλουμε να σεβόμαστε τους συμμαθητές μας και να ακολουθούμε κάποιους «κανόνες» στο ημερήσιο πρόγραμμα» Ποιος είναι άραγε ο καλύτερος τρόπος να βοηθήσουμε τα μικρά παιδιά να τους θυμούνται και να τους ακολουθούν; Μα φυσικά το παιχνίδι και το τραγούδι ώστε η απομνημόνευση να είναι καλύτερη.

Ξεκινήσαμε με το παραμύθι «Το Ξωτικό της Γκρίνιας» που διαβάσαμε μέσα στην τάξη, μια υπέροχη ιστορία για τους κανόνες της τάξη μας,

Περιγραφή:

«Ο Γιάννης και η Λένα είναι δύο γλυκά αδελφάκια που αγαπούν πολύ τη μητέρα τους. Μια μέρα όμως, που πηγαίνουν μαζί της στο σούπερ μάρκετ, αρχίζουν να γκρινιάζουν για να τους αγοράσει σοκολάτες. Ευτυχώς, μια ηλικιωμένη γυναίκα τους χαρίζει ένα σοκολατένιο αβγό, και σταματούν να παραπονιούνται. Όταν γυρίζουν στο σπίτι, τα αδελφάκια διαπιστώνουν ότι μέσα στο αβγό κρυβόταν το... Ξωτικό της Γκρίνιας! Ενώ στην αρχή τα παιδιά χάρηκαν που απόκτησαν έναν καινούργιο φίλο, το Ξωτικό της Γκρίνιας έκανε συνεχώς αταξίες και έκανε τη ζωή τους δύσκολη. Έτσι η μαμά τους πρότεινε να σημειώσουν κάπου τους κανόνες για να μην τους ξεχνάνε και να μπορέσει να τους μάθει και ο φίλος τους. Πήρε μαρκαδόρο και έγραψε τους κανόνες που έλεγαν τα παιδιά πάνω στο χάρτινο πίνακα που είχαν τα παιδιά στο δωμάτιό τους. Είχε και μια απίθανη ιδέα. Έφτιαξε μία πασχαλίτσα με δυο σειρές από βούλες και την κρέμασαν στην πόρτα της κουζίνας. Και πρότεινε στα παιδιά:

-Θα βγάζουμε μια βούλα όποτε κάνετε μια αταξία αλλά θα τη βάζουμε πίσω όποτε κάνετε μια καλή πράξη. Αν έχει όλες τις βούλες η πασχαλίτσα μέχρι το βράδυ θα μπορείτε να διαλέγετε μια ιστορία για καληνύχτα»

Αυτό βοήθησε τα παιδιά να καταλάβουν πόσο όμορφη γίνεται η ζωή όταν τηρούμε ορισμένους κανόνες καλής συμπεριφοράς. Βλέποντας τις εικόνες κάναμε αναδιήγηση της ιστορίας για να τη θυμηθούμε. Συζητήσαμε και προβληματιστήκαμε για τη συμπεριφορά του Ξωτικού. Με αφορμή αυτό το παραμύθι καταγράψαμε όλοι μαζί τους δικούς μας κανόνες θετικής συμπεριφοράς.

Κάναμε αφίσα το συμβόλαιο της τάξης μας και υποσχεθήκαμε να τους τηρούμε.

Τους κάναμε ποιηματάκι, τους μελοποιήσαμε και τους τραγουδήσαμε.

1. Στο σχολείο με χαρά πηγαίνω εγώ (χοπ - χοπ) (δις)

Τα φιλαράκια χαιρετώ, τη δασκάλα που αγαπώ

Μαθαίνω με «κανόνες» στο σχολειό να ζω!

2. Με τους φίλους μου ψιθυριστά μιλώ (πσσ - πσσ) (δις)

Το χεράκι μου σηκώνω, τα αυτάκια μου τεντώνω

Τους «κανόνες» μας πιστά ακολουθώ!

3. Τα παιχνίδια πάντα τα τακτοποιώ (τακ - τακ) (δις)

Την τάξη πάντα τη φροντίζω και συχνά τη συγυρίζω

Τους «κανόνες» μας ποτέ δεν τους ξεχνώ!

4. Τα σκουπίδια στο καλάθι τα πετώ (κλαπ - κλαπ) (δις)

Τα χεράκια καθαρίζω, την υγεία μου φροντίζω

Τους «κανόνες» μας φυλάω σαν φυλαχτό!

5. Στην αυλή μας τρέχω, παίζω και γελώ (χα - χα) (δις)

Τους φίλους μου τους αγαπάω, συνεργάζομαι, βοηθάω

Τους «κανόνες» μας έχω για θησαυρό!

6. Τους κανόνες μας πιστά θα ακολουθώ (ναι - ναι) (δις)

Τους θυμάμαι, δεν ξεχνάω μα και θα τους μελετάω

Με φωνούλα δυνατή θα τραγουδώ (λα – λα) (δις)

Στο ρυθμό του τραγουδιού: "Χαρωπά τα δυο μου χέρια τα χτυπώ"

Αποφασίσαμε να Κατασκευάσουμε τις δικές μας πασχαλίτσες τις οποίες κρεμάσμε στην τάξη. Έτσι αν κάποιος συμπεριφερθεί άσχημα που δεν είναι σύμφωνη με τους κανόνες θα βγάζουμε μια βουλίτσα. Παροτρύναμε το παιδί να σκεφτεί και να μιλήσει με όποιον θέλει μέσα στην τάξη (ή με τον συμμαθητή του ή με την κυρία στη γωνιά με τα μαξιλάρια) Συζητάμε το λόγο που τον οδήγησε σ’ αυτήν την συμπεριφορά και πηγαίνει να ασχοληθεί ήρεμα σε άλλη γωνιά της τάξης Όταν ηρεμήσει και κάνει κάτι όμορφο του επιστρέφεται η βουλίτσα πίσω.

Πήραμε και μια πασχαλίτσα να κάνουμε μια μαζί με τη μαμά για το σπίτι μαζί με ένα ενημερωτικό σημείωμα:

"Αγαπητοί γονείς, από την αρχή της σχολικής χρονιάς, πρώτο μας μέλημα είναι να ορίσουμε τους κανόνες αποδεκτής-θετικής συμπεριφοράς των παιδιών μας στην τάξη! Οι κανόνες βοηθούν τα παιδιά να αισθάνονται σιγουριά, γιατί καλύπτει την ανάγκη τους για όρια. Για να λειτουργήσουν οι κανόνες της τάξης, είναι προτιμότερο να βγουν από τα ίδια τα παιδιά και όχι να βάλουμε εμείς κανόνες που νομίζουμε ότι χρειάζονται.

«Οι κανόνες» θα πρέπει να είναι γίνονται κατανοητοί από τα παιδιά, και να είναι σύντομοι και σαφείς. Να διατυπώνονται θετικά για παράδειγμα: «Πετάω τα σκουπίδια μέσα στο καλάθι» όχι «Δεν πετάω σκουπίδια κάτω», και να τους αναρτήσουμε κάπου που να μπορούν να τους βλέπουν. Τα παιδιά πρέπει να κατανοήσουν όχι τι δεν πρέπει να κάνουμε, αλλά τι πρέπει να κάνουμε!

Κυρίως όμως θα πρέπει να είμαστε συνεπείς στην τήρησή τους! Δεν μπορούμε, για παράδειγμα, να ζητήσουμε από τα παιδιά να είναι ευγενικά εάν εμείς δεν τους φερόμαστε ευγενικά.

Στα πλαίσια λοιπόν της διδακτικής ενότητας της περασμένης εβδομάδας με θέμα: «Εγώ κι εσύ γινόμαστε εμείς – ομάδες συνεργασίας, «κανόνες» διαβάσαμε το παραμύθι με τίτλο: «Το Ξωτικό της Γκρίνιας

Με αφορμή αυτό το παραμύθι καταγράψαμε όλοι μαζί τους δικούς μας κανόνες, που τους λέμε τραγουδιστά καθημερινά για να τους θυμόμαστε. Φτιάξαμε κι εμείς τις δικές μας πασχαλίτσες.

Φροντίστε να φτιάξετε κι εσείς μαζί με τα παιδιά σας, τους δικούς σας «κανόνες» στο σπίτι. Δώστε κίνητρα στα παιδιά επιβραβεύοντας πάντα τις καλές τους πράξεις.

Παίξτε μαζί τους φτιάχνοντας κι εσείς μια πασχαλίτσα με πολύχρωμες βουλίτσες. Έτσι κάθε φορά που θα κάνουν τα παιδιά σας μια αταξία θα τους αφαιρείτε μια βουλίτσα ενώ σε κάθε καλή πράξη θα επιστρέφετε τη βουλίτσα. στη θέση της. Εάν στο τέλος της ημέρας είναι όλες οι βουλίτσες στη θέση τους, τότε οφείλετε να τους κάνετε μια χάρη. Μην ξεχνάμε ποτέ ότι τα παιδιά παίζοντας μαθαίνουν καλύτερα

Παροτρύναμε τα παιδιά να κάνουν το ίδιο και στο σπίτι μαζί όλη η οικογένεια να καταγράψει τους κανόνες του σπιτιού.

Διαβάσαμε κι άλλες σχετικές ιστορίες και τις αξιοποιήσαμε διδακτικά όπως:

«Μην κάνεις αγριάδες γιατί θα βρεις μπελάδες»,

Περιγραφή από το βιβλίο:

Μια διδακτική ιστορία που μαθαίνει στα παιδιά ποια είναι τα αποτελέσματα της ανάρμοστης συμπεριφοράς, περνώντας τους ταυτόχρονα μηνύματα για τις πραγματικές αξίες της ζωής.«Τα χεράκια δεν χτυπάνε, τα χεράκια ΑΓΑΠΑΝΕ»

«Τα χεράκια δεν χτυπάνε, τα χεράκια ΑΓΑΠΑΝΕ»

«Ο Νταής πάει σχολείο» που μας έφερε ο Ιάσονας από τη δική του βιβλιοθήκη για να το μοιραστεί με τους συμμαθητές του και τις συμμαθήτριές του.

Περιγραφή από το βιβλίο:

Τι γίνεται όταν ένας ΝΤΑΗΣ εμφανίζεται στο σχολείο μας; Είναι αρκετό να στεναχωριόμαστε και να τρέχουμε τρομοκρατημένοι να σωθούμε, ή υπάρχει και άλλη λύση; Μπορεί, άραγε, ο ΝΤΑΗΣ να καταλάβει πόσο άσχημα νιώθουν τα θύματά του; Μπορεί να γίνει φίλος μας;

Ένα βιβλίο που με ευφυή και παραστατικό τρόπο μιλάει στα παιδιά για τον σχολικό εκφοβισμό αλλά και τους τρόπους αντιμετώπισής του.

«Συγνώμη»,

«Όλα δικά μου»,

«Η παρέα» ένα παραμύθι για τη φιλία...

πατήστε εδώ να το δείτε: http://9nipkavala.weebly.com/alpharhochieta-sigmachiomicronlambdaiotakappaetasigma-chirhoomicronnuiotaalphasigma.html

-Δραματοποιήσαμε το παραμύθι: «Η παρέα»:

-Παίξαμε κουκλοθέατρο το παραμύθι : «Η παρέα»:

-Φτιάξαμε τα βραχιολάκια της φιλίας:

«Οι λέξεις δεν είναι για να πληγώνουμε»...

Περιγραφή από το βιβλίο:

Με τη βοήθεια αυτού του βιβλίου τα παιδιά μαθαίνουν ότι οι λέξεις τούς ανήκουν, ότι πριν μιλήσουν μπορούν να σκέφτονται και μετά να επιλέγουν τι θα πουν και πώς θα το πουν. Θα ανακαλύψουν ότι υπάρχουν απλοί, θετικοί τρόποι να αντιδρούν όταν οι άλλοι τους λένε λόγια που τα πληγώνουν. Θα συνειδητοποιήσουν τη δύναμη της λέξης συγγνώμη, όταν οι δικές τους λέξεις θα πληγώσουν κάποιον άλλο.

Τα λογάκια τα γλυκά και η νεράιδα Ευγενία»

-Κάναμε αφίσα τη Νεράιδα Ευγενία με τα λογάκια τα γλυκά:

-Κάναμε τραγούδι «Τα λογάκια τα γλυκά». Το μάθαμε και το τραγουδήσαμε:

Κάναμε μια όμορφη κατασκευή για το σπίτι: «Το γλειφιτζούρι με τα λογάκια τα γλυκά»

Κάναμε τη συνταγή της φιλίας. Σκεφτήκαμε τι υλικά θα χρειαστούμε, τα γράψαμε σε καρδούλες, τα βάλαμε στην κατσαρόλα, τα ανακατέψαμε και έτοιμη να τη γευτούμε.

Κάναμε αντίστοιχα φύλλα εργασίας: