Συμμετοχή στην παιδική HELMEPA. Ενότητα 1η Θαλάσσιος κόσμος. 2η Υποενότητα Βιοποικιλότητα. Τμήμα 5, τμήμα Ένταξης και 4ο Ολοήμερο τμήμα. ( Μαργαρίτες και Μαργαριτάκια)

 Παιδική  HELMEPA

Ενότητα 1^η  Θαλάσσιος κόσμος

2^η Υποενότητα: Βιοποικιλότητα

Εξηγούμε στα Μαργαριτάκια  ότι με την  λέξη βιοποικιλότητα εννοούμε την  ποικιλία ζωντανών οργανισμών (μικροοργανισμών, φυτών, ζώων) που ανήκουν σε ένα περιβάλλον και ότι είναι σημαντικό να διατηρηθεί γιατί  η μείωσή της έχει θεμελιώδεις συνέπειες για την κοινωνία, την οικονομία και την ανθρώπινη υγεία.

Παίζουμε τα παιχνίδια «Τροφική αλυσίδα» και «συνάντηση οικογένειας πιγκουίνων» με σκοπό να ανακαλύψουμε τις σχέσεις μεταξύ των ειδών που αποτελούν μια τροφική αλυσίδα.

 ∆ηµιουργούμε  έναν κύκλο πιάνοντας ο ένας το χέρι του άλλου, για να φτιάξουμε  την τροφική αλυσίδα ως εξής: Ήλιος --> άλγη --> ζωοπλαγκτόν --> µπακαλιάρος --> φώκια --> πολική αρκούδα. Στη συνέχεια ένας εξωγενής  παράγοντας όπως π.χ. μία πετρελαιοκηλίδα αποσπά κάποιον από την αλυσίδα.

Συζητάμε με τα Μαργαριτάκια τι θα συμβεί από δω και πέρα.

Στη συνέχεια ζωγραφίζουμε την τροφική αλυσίδα που αναπαραστήσαμε και μετά  φτιάχνουμε την δική μας τροφική αλυσίδα που αποτελείται  από Ήλιο, φυτοπλαγκτόν, ζωοπλαγκτόν , φρίσσα, μέδουσα , χελώνα.

Πάλι ένας εξωγενής παράγοντας  όπως π.χ. ένα πετρελαιοφόρο πλοίο σπάει την τροφική αλυσίδα κάτω από το βλέμμα του μικρού μας γλάρου που είναι  και η μασκότ της παιδικής HELMEPA και συζητάμε τις συνέπειες τόσο για την βιοποικιλότητα όσο και για τον άνθρωπο.

 Στη συνέχεια παίζουμε το παιχνίδι της συνάντησης  μιας οικογένειας  πιγκουίνων .

Ο θηλυκός Αυτοκρατορικός Πιγκουίνος µόλις γεννήσει το αυγό του, το αφήνει και ξεκινάει ένα ταξίδι προς την ανοιχτή θάλασσα για αναζήτηση τροφής, που µπορεί να διαρκέσει µέχρι και δύο µήνες. Το διάστηµα αυτό ο αρσενικός Αυτοκρατορικός Πιγκουίνος κλωσάει το αυγό του ζευγαριού και όταν αυτό εκκολαφθεί φροντίζει το µικρό τους.

 Όταν ο θηλυκός πιγκουίνος επιστρέψει στη θορυβώδη αποικία, ο µόνος τρόπος να βρει την οικογένειά του είναι αναγνωρίζοντας το «τραγούδι» του αρσενικού. Αργότερα, όταν το µικρό µεγαλώσει πρέπει και αυτό, αλλά και η µητέρα του να µάθουν να αναγνωρίζουν ο ένας τη φωνή του άλλου για να σµίγουν.

Η επιβίωση του µικρού πιγκουίνου εξαρτάται από την ικανότητα της οικογένειας να αναγνωρίζει τα µέλη της µέσα από ένα συγκεκριµένο «τραγούδι».

Πόσο δύσκολο όμως είναι είναι να βρουν οι γονείς και τα µωρά πιγκουίνοι τις οικογένειές τους μέσα στις µεγάλες και θορυβώδεις αποικίες τους;

Γινόμαστε πιγκουινάκια και κάθε οικογένεια τραγουδάει το δικό της τραγούδι . Οι γονείς μας ψάχνουν να μας βρουν από το τραγούδι της οικογένειας μας.